Łańcuchowa metoda skojarzeń

Łańcuchowa metoda skojarzeń. Dlaczego? Bo pojemność naszego mózgu to ciągła zagadka, często zadziwia mnie to, że pamiętam bzdurne fragmenty piosenek dawno niesłyszanych a zapominam kupić masło. To co przydarza się mnie na pewno dotyczy też moich uczniów. Jak wiec wymagać od nich wzorowej pamięci?

Pamięć

Pamięć to zdolność organizmu do zapisywania, przechowywania i przywoływania informacji o zdarzeniach, które zaszły i o miejscach, w których coś się wydarzyło. Bez pamięci niemożliwe jest uczenie się.  Ta zdolność potrzebna nam przez całe życie i należy o nią dbać. Jak? Poszukując natrafiłam na sposoby ułatwiające zapamiętywanie ale i przypominania sobie informacji. Bo całość dobrze funkcjonująca to nie tylko fakt zapamiętania ( na studiach częsta zasada „3 z” lub „4 z” ) ale zapamiętanie musi iść w parze z przechowywaniem i przypominaniem informacji. To poprawianie ludzkiej pamięci to mnemotechniki.

Nic takiego w zasadzie każdy ucząc się stosował skojarzenia, dopisywał rymy , często też zachęcamy swoich uczniów do tego rodzaju ułatwień. Myślę sobie wiec, że można usystematyzować i uzupełnić to co stosujemy w praktyce aby w bardziej świadomy i fachowy sposób pomóc swoim uczniom ale i samemu sobie.

Łańcuchowa metoda skojarzeń

Metoda o której dziś pisze może być świetną kreatywną zabawa oraz okazją do poznania klasy.

Metoda ta daje możliwości zapamiętywania długich list przedmiotów wraz z ich cechami.  Ważne w tej  technice jest kojarzenie w pary kolejnych elementów do zapamiętania, w wyniku czego powstaje specyficzny łańcuch skojarzeń. Ma tu miejsce kojarzenie tzw. „wymuszone”, dlatego korzystając z tej metody, musimy opanować umiejętność swobodnego łączenia dowolnych – w tym również odległych – elementów, które niejednokrotnie nigdy dotychczas nie występowały razem. Podstawowe zasady to kojarzymy, łączymy w pary, wizualizujemy.

Jakie powinny być skojarzenia?

Połączenia powinny być oryginalne, przejaskrawione, absurdalne, dziwne, przesadne, kontrastowe czyli takie, które zwrócą naszą uwagę. Angażując fantazję, budujemy takie asocjacje miedzy poszczególnymi wyrazami, które nie występują w życiu realnym np. powiększamy, zmniejszamy, przekształcamy, wyolbrzymiamy liczbę przedmiotów, zastępujemy jedne przedmioty drugimi, nadajemy cechy ludzkie zwierzętom czy przedmiotom martwym.